Lucht en ruimte

Na mijn besluit om te stoppen met Onbegrensd Talent en ondernemen in het algemeen, is er enorm veel ruimte ontstaan in mijn hoofd. Ik geniet veel meer van de ‘normale’ dingen in het leven, dus dat geeft mij nog extra aan dat het een goed besluit is. Vanmiddag sta ik lekker in compleet kerstmannenpak op de school van mijn kinderen kerstliedjes te zingen.

Mijn partners binnen Onbegrensd Talent hebben zich goed hersteld na mijn bericht. Met extra energie en kracht zetten ze het mooie bedrijfje door. Zo stonden we deze week met zijn allen op 6 verschillende UWV Wajong banenmarkten in het land om wajong talent te scouten voor de vacatures bij onze klanten.

Van vrienden heb ik veel het advies gekregen om december maar even te gebruiken om een beetje tot rust te komen. Stiekem ben ik toch al onbewust in een sollicitatie procedure bij MVO Nederland beland en heb ik al een paar interessante gesprekken staan voor januari met ondermeer Bert van Boggelen, Hans Kamps en Tom Rodrigues.

Voor het eerst weer solliciteren na 16 jaar (ik was dus 22 bij mijn vorige sollicitatiegesprek) is wel weer ff wennen. Zeker zo kort na je beslissing om te stoppen met wat je de afgelopen 11 jaar hebt gedaan. Ik moet eerlijk zeggen dat ik wel een erg leuk zou vinden om nog een tweede gesprek daar te hebben… Maar het is zowiezo mooi om te zien dat er blijkbaar bijzondere leuke banen en taken zijn om in te duiken. Zo ook de uitdaging bij MVO Nederland.

Overal om me heen zie ik zaken waar ik wel wat aan zou willen veranderen en bijdragen. Of het nu de vraaggerichtheid is van het UWV, de kennis van de arbeidsmarkt van het jongerenwerk, de samenwerking van opleidingen en werkgever of de kracht van managers om het potentieel van mensen te zien en te ontwikkelen. De lijn ligt echter wel steeds op het gebied van de werkende en lerende mens.

Eerst maar eens even kijken of dat mijn roeping is of mijn houvast.