De ontwikkelingen in de arbeidsmarkt staat op een scharnierpunt. De werkloosheid loopt snel op tot schrikbarende getallen en percentages. 7,5% werkloosheid, 15% onder jongeren en 28,4% onder allochtone jongeren. Aan de andere kant maken werkgevers zich nog steeds zorgen over het toekomstige arbeidspotentieel van ondermeer technisch geschoold personeel. Maar ook de werkdruk binnen veel organisatie is groot. Ik zie dan ook dat er wel veel werk is, maar niet veel banen.
Veel kruimels
Het werk is versnipperd, verdeeld en daarom blijft het maar even liggen. Of het nu het bijwerken van de website, het starten met social media, het opschonen van het archief, het updaten van de computers of uitwerken van nieuwe ideeën is. Werk dat best wel even kan wachten en op de korte termijn geen omzet, winst of verlies oplevert. Want het uitzetten van het werk kost eerst een investering van een collega. Ondernemers houden dus gewoon de adem even in totdat er betere tijden aanbreken die onderhoudswerkzaamheden van allerlei soort weer rechtvaardigen. Kortzichtig wellicht, maar wat zou jij doen als je in de schoenen zou staan van een ondernemer in deze roerige tijden. Het gevecht om te overleven is er niet een om lichtvaardig op te vatten. Het verkruimelde werk zal dus creatief georganiseerd moeten worden, zodat organisaties die ‘vooruitschuif klusjes’ wel aan gaan pakken.
Werk is een baan van 40 uur
Jongeren die de arbeidsmarkt willen betreden moeten wij volgens mij dan ook helpen om de werkelijkheid anders te gaan zien. Niet een baan van 40 uur bij een werkgever en ook niet het aaneenrijgen van kortlopende fulltime baantjes bij een uitzendorganisatie. Maar duurzaam werk voor veel verschillende organisaties tegelijkertijd. Om het werk, dat er wel is, te organiseren tot een baan.
Hoe kan dat er uit zien?
Er zijn vast veel verschillende oplossingen te bedenken, maar hier een die bij mij ontstond tijdens een treinreisje. Al die losse terugkerende klussen brengen organisaties onder bij een lokale of regionale onderhoudscoöperatie van jongeren die met elkaar een tweezijdige flexibele service verlenen. De organisatie met werk kan best even wachten met hun klussen tot het in de planning van de coöperatie past en de jongeren werken via de coöperatie voor verschillende organisaties waarmee een duurzame relatie is. Iedereen wint. Organisaties krijgen flexibele dienstverlening tegen betaalbare tarieven. Jongeren krijgen werk, werkervaring en bouwen waarde op in hun eigen coöperatie. ICT ondersteunt het aanmelden en matchen van klussen. Professionals van regionale organisaties verzorgen de ontwikkeling van de jongeren vanuit hun maatschappelijke betrokkenheid. De overheid ondersteunt de opstartfase door de jongeren en organisaties niet lastig te vallen met al hun regels.
Langs de zijlijn
Het is de maatschappelijke verantwoordelijkheid van bedrijven om de jeugd in deze moeilijke tijden niet links te laten liggen. Daarnaast is diezelfde jeugd ook keihard nodig om de snel vergrijzende en zeer ervaren beroepsbevolking te gaan aanvullen. Ik heb me voorgenomen om actief de groep jongeren zonder werk te gaan helpen om anders, creatief en ondernemend te gaan denken en handelen over hun werk. Blijf niet langs de zijlijn staan kijken, maar steek de handen uit de mouwen. Wie doet er mee?
Kijk ook de TED Talk over deze mogelijk nieuwe arbeidsmarkt en het blog van Bas van de Haterd over fractionele werkgelegenheid.
3 Comments
Hans Klijn · 21 februari 2013 at 15:16
Eigenlijk te simpel voor woorden. Jongeren kunnen inderdaad veel betekenen voor bedrijven, zeker bij ontwikkelingen op internet, social media, opzetten van internetwinkels etc. Maar ook bij het gewone handwerk, die ene spoedklus die even af moet aan de lopende band of …
Geef ze eigen verantwoordelijkheid “met enig toezicht” en laat ze ervaren dat werken ook leuk kan zijn als je niet meteen het grote geld verdient. Stimuleer jongeren met een uitkering door ze financieel te belonen voor hun werk in zo’n project.
Laat werkgevers ook bijdragen, niet alleen financieel, maar ook door coaching op de werkplek. Leren van elkaar.
Paul Tuinenburg · 21 februari 2013 at 17:07
Leuk idee. Een variant erop is wat ik de afgelopen twee jaar tijdens het afronden van mijn studie innovatiemanagement heb gedaan met 6 vrienden. Een bedrijfje gestart waar we ons als studenten lieten inhuren om mee te denken met het uitwerken van (innovatieve) ideeën en het geven van workshops. Dat beviel zo goed dat ik nu samen met een van die vrienden een full-time bedrijf ben gestart na het afstuderen.
Volgens mij zijn er heel veel studenteninitiatieven die best baat zouden hebben bij minder regels of een overkoepelende cooperatie. Ik denk in ieder geval graag mee.
kwalitisme · 27 maart 2013 at 23:26
Reblogged this on kwalitisme.