Van twee paar schoenenen gaan de veters altijd los. Hinderlijk als je aan het lopen bent en vooral hinderlijk als je op een podium een verhaal aan het vertellen bent. Mijn oplossing is een dikke, oncharmante dubbele knoop. Altijd nog beter dan losse veters. Totdat ik een TED filmpje zag die mijn wereld deed veranderen. Mijn dagelijkse onbewuste handeling van het strikken van mijn veters, werd weer terug geworpen in mijn bewustzijn. Ik strik mijn veters al mijn hele, 42 jaar durende leven verkeerd! En de kans is bijzonder groot dat jij het ook verkeerd doet. Neem jij de uitdaging aan? Pak een paar schoenen waarvan de veters altijd los gaan. En kijk met de schoenen in je hand het volgende filmpje.
Heb je het zelf uitgeprobeerd? Merkte je dat het vasttrekken van de veters stroever gaat? En bedenk de volgende keer als je je schoenen uitdoet of ze inderdaad de hele dag vast zijn gebleven. Sinds ik dit filmpje heb gezien, heb ik mijn gedrag veranderd. Mijn fascinatie is nu, waarom het gelukt is om gedrag, dat ik al bijna 40 jaar heb, bijna direct te veranderen? Als dat eens zou lukken in organisaties om duurzamer, klantvriendelijker of effectiever te worden.
Openen of weggooien?
Er valt veel te leren van dit filmpje. Ten eerste is het filmpje via een vriend op Facebook tot mij gekomen. Pieter Jan de Bree zet vaak filmpjes online die de moeite waard zijn. In de terminologie van Malcolm Gladwell’s boek The Tipping Point een echte verbinder of connector. De afzender bepaalt of je open staat voor de eerste seconden van de boodschap.
Schud de hersenen wakker
Ten tweede werkt de opbouw van het filmpje op de manier dat onze hersenen werken. Het contrast tussen het intelligente TED publiek en de bewering dat al die slimme mensen hun schoenen verkeerd strikken is onverwacht, grappig en roept nieuwgierigheid op. Het gevoel dat er iets afwijkt van de normale gang van zaken, dat wij niet kunnen verklaren, maakt dat onze hersenen alert zijn. En dat zorgt ervoor dat de aandacht blijft totdat het antwoord of de oplossing komt. In het boek Made to stick wordt dit The knowledge gap genoemd. Daarom kijken wij tot het einde naar een slechte film of een saaie voetbal wedstrijd of de puntentelling van het Eurovisie songfestival. Het niet weten van de afloop en daarmee het vullen van The knowledge gap is gewoon te pijnlijk om ons ertoe te zetten de TV uit te doen.
De spreker vertelt uit eigen ervaring over zijn dure schoenen die alsmaar los gingen. En dat zorgt ervoor dat jij je kunt identificeren met de spreker. Eigenlijk zegt hij: “Ik deed het ook verkeerd, dus je kunt je gerust openstellen voor het feit dat jij het je hele leven verkeerd hebt gedaan.” Door te visualiseren wat de verkeerde en de juiste manier van strikken is, krijg je direct instructie. En dit wordt versterkt door het te herhalen. John Kotter (auteur van Leading Change) noemt dit See, Feel, Change. Een heel andere werkwijze het Analyse, Think, Change wat ons allen is aangeleerd tijdens onze studies.
Veranderen is doen
De laatste stap is lastig te beïnvloeden. Maar mijn gedrag veranderde pas echt nadat ik de nieuwe striktechnologie had uitgeprobeerd en ik mij bewust besefte, aan het einde van de dag, dat mijn veters inderdaad vast bleven zitten. De kans dat jij nu ook sterk gaat strikken (of het al gedaan hebt) is een stuk groter geworden, omdat ik je gevraagd heb een paar schoenen te pakken. Duurzame verandering in gedrag werkt alleen door te doen en feedback te krijgen dat je gedrag nut heeft gehad. Het vormen van een nieuwe gewoonte kost tussen de 18 en 254 dagen. Onbewust strikken op de sterke manier zal dus nog wel even duren.
Handen drogen en bananen eten
Niet alleen strik je verkeerd. Ook bananen open je al je hele leven aan de verkeerde kant en droog je je handen onnodig met twee of meer papieren handdoekjes. Onderstaande filmpjes zorgen voor de tweede en derde verandering in je dagelijks leven!
Hoe pel je een banaan als een aap
Hoe droog je je handen met 1 papieren handdoek
0 Comments