Zuchtend maakt de dame bij het tankstation mijn cappuccino. “Wat ben je aan het zuchten?”, vraag ik haar. Ik heb er een gewoonte van gemaakt om met winkelpersoneel een praatje te maken. Leuk, leerzaam en soms zelfs de aanleiding van een column! “Ik heb vandaag mijn dag niet… O, waarom? Eerst liep vanochtend de frituur over bij het schoonmaken, de hele vloer nat! Dus die kon ik ook gelijk weer boenen. Daarna liet ik een koffie vallen, weer de vloer schoonmaken. Dus ik heb echt mijn dag niet…”
Ik heb met de dame te doen. Maar – tikje vakidioot – denk ook meteen aan de werking van ons brein. Dat wij allemaal gemiddeld evenveel positieve als negatieve situaties tegen komen. De bril waardoor we kijken bepaald wat er blijft hangen, perceptie kleurt onze dag. Natuurlijk kan je weleens een dag hebben, dat je meer dan gemiddeld gedoe hebt. Dat er inderdaad twee keer kort achter elkaar iets vervelends gebeurt. Daar kun je niets aan doen. De grote vraag is hoe jij daar naar kijkt.
Mensen die meer dan gemiddeld gelukkig zijn, hebben de vaardigheid of het gebrek dat ze negatieve gebeurtenissen framen als eenmalig en uniek: Domme pech, kan gebeuren. Stel mijn fiets wordt gejat in Amsterdam op zaterdagochtend in de kerstvakantie. Dan framen zij dat als: :”Shit, mijn fiets wordt gejat. Tja, het is Amsterdam en ook nog vakantie. Dan worden er vast veel fietsen gejat. Niet zo handig van me. En erg klote want het was een fijne fiets.” De gebeurtenis is negatief en het is dus niet zo dan meer dan gemiddeld gelukkige mensen er dan maar overheen stappen en fluitend een nieuwe fiets gaan kopen. Ze balen en stevig ook. Maar de gebeurtenis is wel uniek (in Amsterdam in de vakantie) en eenmalig.
Mensen die minder dan gemiddeld gelukkig zijn, hebben een andere perceptie van dezelfde gebeurtenis. Zij zien negatieve gebeurtenissen vaker als generiek en terugkerend. Hun frame is dan ongeveer: “Shit, mijn fiets gejat. Alweer. Mijn spullen worden altijd gejat. Vorige jaar mijn portemonnaie en vorige maand mijn mobiel verloren. Gisteren ook nog heel hard mijn teen gestoten. Ik heb ook altijd pech. Ik kan beter in mijn bed gaan liggen. Deze dag is verpest.”
Voel je hem? Hier kun jij dus wat aan doen! Jij kunt je hersenen trainen om negatieve gebeurtenissen te zien voor wat ze bijna altijd zijn: domme pech. Balen, maar eenmalig. Irritant, maar uniek. Het is geen voorspeller voor de rest van de dag of je leven. Als je die gedachten hebt, ga dan in discussie met jezelf. Schrijf de redenering desnoods op. Dan zie je het belachelijke er van in en misschien is het zelfs wel heel grappig!
Nadat de dame bij het tankstation foutloos een heerlijk cappuccino voor mij had gemaakt en foutloos had afgerekend, zei ik tegen haar: “Fijn toch dat je twee keer pech hebt gehad vanochtend. Dan heb je de pech voor de hele dag al gehad. De rest van de dag kan alleen maar vlekkeloos gaan! Geniet van je fijne dag!”
Deze column van Glenn van der Burg verscheen eerder als gesproken column in de podcast People Power. Wil jij meer columns luisteren van o.a. Jeroen Busscher, Aukje Nauta en Farid Tabarki? Check dan de podcast met alleen maar columns van People Power.
0 Comments